Kropki i kreski

Istotnym czynnikiem który ma wpływ na podniesienie efektu napisów są barwy stosowane dla pogłębienia wartości estetycznych i osiągnięcia kontrastu między kolorem tła a słowem pisanym.

Nie jest łatwa sztuka dobierania kolorów. Osiągnięcie konkretnego stopnia doskonałości w tej dziedzinie wymaga podstaw teoretycznych, wrodzonego smaku (gustu) i kultury artystycznej oraz praktycznego doświadczenia.

Kolorystyczne zagadnienia należą do najbardziej złożonych spraw. Wszystkie drukarnie złocenie traktują jako jeden z elementów kolorystycznych. Do opanowania materiału w zakresie doboru barw niezbędne są ćwiczenia. Początkowo muszą one obejmować głównie zestawienia kolorystyczne dla tła i liter popularnie stosowanych na szyldach, tablicach informacyjnych, plakatach i tak dalej.

W naszym alfabecie niektóre samogłoski i spółgłoski posiadają znaki diakrytyczne – kropki, przecinki i kreski pionowe lub pochyłe, umieszczane zazwyczaj nad lub pod literą, tak aby nadać literze brzmienie inne niż jej zwykłe brzmienie. Znaki te są najczęściej dostosowane do grubości najcieńszego elementu litery, umieszczone bądź to w niewielkiej odległości nad literą lub u jej podstawy. Należy tak je umieszczać, aby nie psuły równości linii szeregu. wystarczą zupełnie skośne, cienkie linie nawet przy grubych literach.

Poczucie estetyki dyktuje kształt i sposób ich umieszczenia przy literze, jednakże muszą one być wszystkie jednolite, czyli jednakowej grubości i kształtu i dostosowane do kroju pisma. Sposób umieszczenia akcentów jest niemal identyczny i znak znajduje się nad litera , zaś przy Q umieszczony jest pod nią. Przy literze E akcent styka się z prawej strony z dolnym elementem poziomym. Litera A otrzymuje akcent pod prawym elementem pochyłym u podstawy. Litera Z zaś otrzymuje akcentowanie na elemencie poziomym górnym.

Przekreślenie linią poziomą pośrodku litery Z równa się brzmieniu litery Ź lub Ż, rzadziej przekreślenie to stosuje się jako ozdobę. Minuskuły są to małe litery alfabetu wzorowane w pismach łacińskich na literze romańskiej. W przemyśle drukarskim czcionki tego rodzaju zwane pismem podrzędnym służą do składania całych kolumn tekstu w gazetach, książkach itp., stąd również nazwane zostały potocznie pismem tekstowym.

Przy wykonywaniu liter minuskułowych obowiązują te same zasady jak przy wykonywaniu liter majuskułowych, chociaż różnią się one kształtem i wymagają innego sposobu liniowania arkusza.